ملاس انار جایگاه ویژه ای در تجارت ما دارد.
در آخرین بازدیدمان از لبنان، در سال 2018، یک بطری سس انار از سوق الطیب، بازار معروف کشاورزان بیروت خریدیم که توسط یک تولیدکننده یک زن از جنوب ساخته شده بود.
غرفهاش کوچک بود، اما ملاس دستسازش در افتخار جایش ایستاده بود.
قبلاً مقدار زیادی در چمدانهایمان ریخته بودیم: زعتر، آجیل کاج، گندم بلغور مرغوب (برای تبوله)، سماق، شیرینی پسته که با زردآلوی خشک شده پوشانده شده بود، و شراب.
او سختگیر نبود، اما ما میدانستیم که خرید آن برای او و ما تفاوت ایجاد میکند.
بنابراین یک بطری دیگر باید مخفیانه پنهان شود و در لباس های بد بسته بندی شده قنداق شود ارزشش را داشت.
فقط یک یا دو قاشق چای خوری تفاوت زیادی در بسیاری از غذاهای ما ایجاد کرد. تا اینکه در طول قرنطینه روی کف آشپزخانه نابخشودنی انداخته شد.
ما نمیدانستیم چه زمانی میتوانیم به بیروت برگردیم، و چیزی که در بریتانیا یافتیم واقعی نبود: آب انار به آرامی غلیظ شد و به شکلی تیره ترش و شیرین غلیظ شد، هیچ چیز دیگری اضافه نشد. بنابراین این یکی از اولین چیزهایی بود که هنگام راه اندازی کسب و کارمان به دنبال آن بودیم و در ملاس انار زجد یافتیم.
پر از خوبی – چگونه آن را در یک بطری ضبط کنیم؟
سنت بطریسازی برای حفظ فراوانی محصول در لبنان کلمهای دارد به نام «مونه». کاهش آب انار برای تهیه ملاس، به خانوادهها افزودهای تند و در عین حال شیرین به غذاها و سالادها میدهد، در حالی که لیموترش وجود ندارد. در دسترس نیست
ما در غرب با لذت طعم ملاس انار را کشف می کنیم.
پوست قرمز زیبای انار در اینجا بیانگر خصوصیات شیرین آن است.
آیا میدانستید که ملاس انار زجد از کاهش نوع ترش و با رنگ پوست زرد تهیه میشود؟
انار در لبنان به عنوان شیرین، متوسط یا ترش شناخته می شود. آب انواع شیرینتر تمام چیزی است که برای متعادل کردن اسیدیته ملاس لازم است از هیچ شکر یا طعمدهندهای استفاده نمیشود که فقط به مزایای سلامتی آن میافزاید.