خاک ورزی یکی از عوامل مهم مدیریتی است که می تواند با استفاده از گاوآهن همدان ساختار خاک را تخریب یا بهبود بخشد.
ساختار خاک تحت تأثیر ماشین ها و شکل چرخ ها قرار می گیرد. آزمایش‌های مزرعه‌ای در ایستگاه تحقیقات کشاورزی همدان بر روی یک خاک لومی درشت مخلوط برای اندازه‌گیری و ارزیابی اثرات خاک‌ورزی و تراکم ناشی از چرخ بر روی ویژگی‌های فیزیکی خاک انتخابی انجام شد
تیلرها شامل روش‌های خاک‌ورزی بود که با استفاده از سه تراکتور رایج در ایران انجام شد. منطقه ترافیکی و منطقه غیر ترافیکی از دیگر درمان‌ها بودند. در قالب طرح کرت های خرد شده با سه تکرار به صورت کاملا تصادفی از تیمارها استفاده شد.
نمونه های خاک در پایان فصل رشد گندم در منطقه ترافیکی و غیر ترافیکی و از چهار لایه برداشت و از نظر وزن مخصوص ظاهری (BD)، شاخص مخروطی (CI) و میانگین وزنی قطر (MWD) مقایسه شد.
تأثیر هر دو روش خاک‌ورزی بر BD در بیشتر اعماق خاک معنی‌دار نبود، در حالی که در لایه‌های عمیق‌تر بیشتر بود. ترافیک چرخ به طور قابل توجهی بر تأثیر نمی گذارد، اما با افزایش عمق، تأثیر آن کاهش می یابد.
معمولاً خاک‌ورزی حفاظتی باعث افزایش پایداری ساختاری می‌شود که توسط MWD ارزیابی می‌شود. شاخص مخروطی روند مشابهی را برای آن نشان داد، با کمی تغییرات به دلیل حساسیت بالاتر، بنابراین به طور قابل توجهی در CP به جای برای منطقه ترافیک افزایش یافت.
چنین تفاوتی در منطقه غیر ترافیکی مشاهده نشد. CI همچنین در منطقه ترافیکی در مقایسه با منطقه غیر ترافیکی به طور قابل توجهی افزایش یافته است. J به طور معنی داری CI را در دو لایه اول نسبت به MF افزایش داد، اما بین J و R تفاوت معنی داری مشاهده نشد.
MWD با گاوآهن همدان در منطقه غیر تردد افزایش یافت و این افزایش در لایه چهارم خاک (30-22.5 سانتی متر) معنی دار بود. ). تردد چرخ ها باعث افزایش MWD در لایه دوم شد و در سایر لایه ها تفاوت معنی داری مشاهده نشد.
به طور کلی، R باعث تخریب کمتری در ساختار خاک شد و روش‌های خاک‌ورزی برخی از خصوصیات فیزیکی خاک را تغییر داد.
