جیوه همچنین با عناصر دیگر ترکیباتی ایجاد می کند. جالب اینجاست که یکی از این ترکیبات – نیترات جیوه قرمز– در ابداع اصطلاح “دیوانه به عنوان کلاهدار” نقش داشته است.
کینگ گفت: «در واقع از جیوه در ساخت کلاه از پوست حیوانات استفاده می شد. در قرن هجدهم مردم از ترکیب نیترات جیوه برای تمیز کردن پوست قبل از اینکه آنها را به کلاه تبدیل کنند استفاده می کردند.
او گفت: “و آنها کشف کردند که درصد زیادی از افرادی که با آن مواد شیمیایی کار می کردند، در نهایت دچار آسیب مغزی شدند.” بنابراین اصطلاح «دیوانه به عنوان کلاهدار» در واقع از قرار گرفتن در معرض جیوه می‌آید».
سایر ترکیبات رایج جیوه عبارتند از کلرید جیوه (HgCl2) – یک نمک بسیار سمی که زمانی به عنوان ضدعفونی کننده زخم استفاده می شد. نمونه دیگر کلرید جیوه (Hg2Cl2) است که به نام کلومل نیز شناخته می شود – یک ضد عفونی کننده برای از بین بردن باکتری ها، طبق گفته آزمایشگاه جفرسون.
سولفید جیوه (HgS) برای ساخت رنگدانه رنگ قرمز به نام سرخاب و اکسید جیوه قرمز نچرال (HgO) استفاده می شود. برای ساخت باتری های جیوه ای استفاده می شود.
با توجه به پتانسیل سمی جیوه، محققان به طور تصادفی راه هایی را پیدا می کنند که در آنها ممکن است این عنصر برای انسان و محیط زیست مضر باشد. برای مثال، دانشمندان در مورد سمیت بالقوه آمالگام مورد استفاده در پر کردن دندان که حاوی حدود 50 درصد جیوه است، بحث کرده اند.
در بررسی ادبیات منتشر شده در سال 2005 در مجله Gesundheitswesen، محققان دریافتند که قرار گرفتن در معرض جیوه سیاه آبی
در پرکردگی های دندان می تواند منجر به مشکلات کلیوی و خودایمنی، تغییرات عصبی رفتاری و حتی اوتیسم شود.
نویسندگان در این بررسی نوشتند: «حذف آمالگام دندانی منجر به بهبود دائمی شکایات مزمن مختلف در تعداد مرتبطی از بیماران در کارآزمایی‌های مختلف می‌شود».
با این حال، در بررسی دیگری که در مجله انجمن دندانپزشکی کانادا منتشر شد، محققین به نتیجه متفاوتی رسیدند و بیان کردند: «میزان جیوه آزاد شده از آمالگام دندانی حداقل است؛ یک فرد باید 490 سطح آمالگام داشته باشد تا بتواند در آنجا قرار گیرد. به اندازه کافی بخار جیوه و جیوه یونی که از مواد پرکننده آمالگام خارج می شود تا حداکثر دستورالعمل های مواجهه را رعایت کند.
با بررسی شواهد علمی، FDA به این نتیجه رسید که “پرکردن آمالگام دندان برای بزرگسالان و کودکان بالای 6 سال بی خطر است.”
همچنین تعداد زیادی از تحقیقات در مورد متیل جیوه – سمی ترین شکل جیوه قرمز جوانی – و اثرات مضر آن بر محیط زیست و سلامت انسان وجود دارد. مردم عمدتاً از طریق خوردن ماهی های آلوده و غذاهای دریایی که این ترکیب سمی را از اقیانوس می گیرند، در معرض متیل جیوه قرار می گیرند.
جیوه عنصری، همان شکلی از جیوه که در دماسنج ها یافت می شود، توسط باکتری های اقیانوس به متیل جیوه تبدیل می شود.
- منابع:
- تبلیغات:
